لـشـگـری آمده بـودند به یـغـمـا ببَـرند            قـطعه قـطعه بـدنی را به کجاها ببَرند

مـی‌کـشـیـدنـد تـنـی را تـه گـودالِ بـلا            نیّت این بود که تاب از دلِ زهرا ببرند

کـیـنه‌ها در دلشان از عـلی و آلٍ علی            قـصـدشان بود سـرِ زادۀ زهـرا ببَـرند

صف کشیدند اراذل همه با سنگ و کلوخ            با زدن تا که ثواب از حیِ یکـتا ببَرند

این حسین است که افتاده به صورت به زمین            کـوفـیـان آمـدنـد انگـار مـصّـلا ببَـرند

فارغ از غصّه و غم، هلهله وشادی بود            از دلِ خـویش رسیدند که غـم‌ها ببَرند

وقتِ غارت شده حالا نفَـسی تازه کنند            به اسـارت هـمـۀ دخـتـرکان را ببَـرند